Piszę to z kilkuletniej perspektywy mentora i twórcy kursów dla osób, które starają się o pierwszą pracę jako Junior Java Developerzy.

Twoja droga może wyglądać właśnie tak:

1. Najpierw musisz nauczyć się podstaw programowania, obojętnie w jakim języku (C++, JS, Python, C#), na przykład na studiach/z kursów.
2. Jeśli jesteś na studiach to mnóstwo czasu zajmuje zaliczenie przedmiotów, a czasu na programowanie jest jak na lekarstwo (cudem jest jeśli trafisz na prowadzących z komercyjnym doświadczeniem w programowaniu).
3. Na II lub III roku wybierasz wreszcie język programowania w którym chcesz pracować np. Java.
4. Wysyłasz kilka CV, ale okazuje się, że jest mało ofert pracy dla początkujących i nikt Ci nie chce.
5. Jeśli jakimś trafem uda Ci się dostać na rekrutacje to “zderzasz się ze ścianą i poznajesz swoje miejsce w szeregu…”. Ważne: to dlatego jest po 200+ osób na jedno stanowisko pracy! Z tych 200 osób mało kto doszedł do kroku 6. Wiele osób na tym etapie się poddaje.
6. Nie poddajesz się i idziesz dalej.
7. Już wiesz, że podstawy Javy to za mało i na juniorów szukają ludzi doświadczeniem komercyjnym.
8. Robisz projekt, wynajmujesz mentora, poznajesz wiedzę komercyjną, robisz symulacje rozmów – czyli robisz bardzo dużo nadmiarowo, żeby firma Cię chciała zatrudnić (i żeby nie musiała wydać zbyt wiele na wyszkolenie Cię)
9. Potem szukasz jakiejkolwiek pracy, żeby tylko załapać pierwsze doświadczenie. Nawet kosztem tego, że nie będziesz zarabiać kokosów na start – i to jest zdrowe podejście (ale nie każdy może sobie na to pozwolić).
10. Wysyłasz do 200 CV, na różne stanowiska – czyli zaczynasz grę liczb. “NO! Z tym CV które mam: 2 projekty i wiedza komercyjna, to już na pewno się uda!”.
11. Dostajesz kilka zaproszeń na rozmowy i “walczysz” na rekrutacjach.
12. Udaje Ci się! Jedna lub dwie firmy decydują się Cię zatrudnić.
13. Trafiasz do firmy i pierwsze miesiące w pracy to może być trudny okres, ale nie warto się poddawać (patrz zdjęcie), bo potem jest już SUPER!

Tak zazwyczaj to wygląda.